بررسی افتها در سیستم لوله کشی
یک طراحی بهینه و اقتصادی برای سیستم‌های لوله‌کشی، نیازمند مهندسانی است که قادر به محاسبه دقیق دبی جریان‌ها و افت فشارهای موجود در یک سیستم لوله‌کشی باشند. در طول سال‌های فراوان، پیشرفت چشم‌گیری در روش‌های تخمین افت فشار در جریان سیالات درون لولهها صورت گرفته است. استفاده از روش دارسی-وایزباخ در محاسبه افت فشار درون لوله از پرکاربردترین روش‌هاست.
در خط لوله‌های بلند، بخش غالب افت فشار ناشی از اصطکاک در لوله‌های مستقیم است، و افت فشار بوجود آمده توسط اتصالات و شیرها، در واقع «افت‌های جزئی» یا « minor loss » را تشکیل می‌دهند. با کاهش طول و پیچیده‌تر شدن لولهها، نسبت افت‌های ناشی از اتصالات و شیرها افزایش می‌یابد، اما طبق قرارداد باز هم به آن‌ها، « minor losses » گفته می‌شود.
این دستگاه اماکن مطالعه افت فشار در لولهها، المانهای لوله کشی و وسایل کنترل جریان را می‌دهد. علاوه‌براین، از روش اختلاف فشار به منظور اندازه گیری نرخ جریان استفاده شده است.
دستگاه مورد آزمايش از شش مسیر عبور جریان تشکیل شده که هر یک برای منظور خاصی در نظر گرفته شده است. هر یک از مسیرها شامل لولهها، زانویی، سه راهی، شیر و اتصالات مختلف برای بررسی افت فشارهای گوناگون می‌باشد. دستگاه لولهها و اتصالات PVC ساخته شده‌است. در دو طرف دستگاه مانومترهایی برای اندازه‌گیری اختلاف فشار در نظر گرفته شده که توسط شلنگ به نقاط مختلف وصل می‌شوند.
اهداف آموزشی
- آشنایی با محاسبه‌ی افت فشار در لولهها و اتصالات به دو روش طول معادل و ضریب مقاومت
- مقایسه افت فشار در زانویی‌های 45 و 90 درجه
- مقایسه افت فشار در سه‌راهی‌های 45 و 90 درجه
- افت فشار در خم‌ها با شعاع‌های متفاوت
- افت فشار در انبساط و انقباض ناگهانی
اجزای اصلی دستگاه
- لولهها و اتصالات گوناگون شامل
- لوله مستقیم
- انبساط و انقباض ناگهانی
- زانویی‌های 45 و 90 درجه و خم‌ها با شعاع مختلف
- سه‌راهی‌های 45 و 90 درجه
- شیرهای زاویه‌ای و دریچه‌ای - مانومترهای مشخص کننده افت فشار
